
Moeder Elly en dochter Vivian strijden allebei tegen borstkanker
Begin 2018 voelde de toen 39-jarige Vivian Luyken uit Roosendaal iets hards aan de zijkant van haar borst. In eerste instantie ondernam ze geen actie. ‘Het is vast niks.’ Maar toen het knobbeltje pijn begon te doen ging ze voor de zekerheid toch maar even naar de huisarts. Ze belandde meteen in allerlei onderzoeken en voor ze het wist volgde de gevreesde diagnose: borstkanker.
“Dat was enorm schrikken. Je gaat er toch van uit dat het jou niet overkomt” vertelt Vivian. Het bleek een agressieve vorm. “De arts bij Bravis vertelde me van alles over mogelijke behandelingen. Het was zo dubbel. Mijn veertigste verjaardag stond voor de deur. Ik zou samen met mijn moeder een weekendje naar New York gaan om het te vieren. Dat stond al maanden gepland. Ondanks alles zijn we toch gegaan. Samen nog even genieten en mooie herinneringen maken voordat de heftige behandelingsperiode zou beginnen.”
Een paar dagen nadat ze terug kwam uit New York begon haar chemokuur. Eerst vier krachtige tweewekelijkse chemo’s. Daarna 12 weken lang iedere week vervolgchemo’s. Op de MRI scan leek de tumor weg, maar tijdens de daarop volgende operatie bleek er toch nog een klein tumor te zijn. Die werd verwijderd en er volgden - na overleg en een second opinion - nog eens 15 bestralingen en chemopillen.
“Het was een zware tijd. Je probeert je zo goed mogelijk te houden, maar soms zat ik er echt doorheen. Als stip op de horizon sprak ik met mijn moeder af dat - als alle behandelingen voorbij waren - we weer een weekend samen weg zouden gaan. Als afsluiter van alle narigheid. Dit keer gingen we naar Dubai. Wat was het heerlijk toen we daar in oktober 2019 samen naar toe konden!”
Van korte duur
Helaas was de vreugde van korte duur. Want na haar dochter ontdekte moeder Elly (67) in december 2019 ook iets vreemds bij haar borst. “We schrokken enorm” vertelt Elly. “Het bleek een ander soort borstkanker dan bij Vivian. Ik wist wat zij allemaal had doorstaan en bereidde me voor op het ergste. Mijn behandeling verschilde in de aanpak. Ik werd eerst geopereerd en daarna volgden 12 wekelijkse chemo’s. Gelukkig werd ik daar niet heel ziek van. Wel kreeg ik last van huiduitslag en bij de laatste behandelingen een tintelend gevoel in mijn handen en voeten. Dat voel ik helaas nog steeds. De bestralingen vielen me in eerste instantie mee, maar na twee weken voelde ik het pijnlijke resultaat. Op het moment krijg ik nog immuuntherapie. Dat gaat goed. In maart kan ik alles afronden hopelijk.”
Steun aan elkaar
Vivian en Elly vinden veel steun bij elkaar. “Het is een bizarre situatie, maar tegelijkertijd ook erg waardevol dat we elkaar als geen ander begrijpen en kunnen helpen” vertelt Vivian. “Na de eerste chemo’s begon mijn haar uit te vallen. Ik wilde geen pruik. Ik ging naar mijn moeder en vroeg haar mijn haar af te scheren toen het uit begon te vallen. Een jaar later deed ik hetzelfde bij haar.”
Kleine stapjes
Het herstelproces heeft tijd nodig. Vivian heeft last van een ‘chemobrein’ en mist de concentratie om dingen op te slaan en te onthouden. Ook het vertrouwen in haar lichaam en gezondheid heeft een flinke deuk opgelopen. “Je twijfelt automatisch of er iets ergs aan de hand is. Ook bij kleine dingen zoals een hoestje.” Gelukkig zijn er ook positieve mijlpalen. “Ik kan weer hardlopen. Dat vind ik een enorme overwinning en zegt mij dat mijn lichaam weer de oude wordt” vertelt Vivian trots. De positieve instelling heeft ze niet van een vreemde. Ook moeder Elly gaat niet bij de pakken neer zitten. “Ik wandel iedere dag en fiets overal naartoe. Ook naar mijn behandelafspraken bij Bravis.”
Mooie vooruitzichten
Vivian en Elly kijken uit naar het moment dat ze deze heftige periode over een paar maanden hopelijk achter zich kunnen laten. “De medewerkers op de afdeling Oncologie zijn heel betrokken en hebben veel aandacht voor je als patiënt. Ze helpen je met alles. Maar het liefste wil je hier natuurlijk helemaal niet zijn.” De dames maken plannen om weer samen een weekend weg te gaan als moeder Elly klaar is met haar behandelingen. Samen stralen ze al bij het vooruitzicht. “Wat we gaan doen? Daar waren we snel aan uit. Weer naar Dubai!”
‘Wacht niet te lang en ga naar je huisarts’
Als Vivian en Elly andere vrouwen iets willen meegeven dan is het wel om regelmatig zelfonderzoek te doen. “Onderzoek jezelf en als je iets voelt, wacht dan niet te lang en ga naar je huisarts. Je kunt maar beter het zekere voor het onzekere nemen.” Kijk voor meer informatie over zelfonderzoek bij borstkanker op https://borstkanker.nl/medische-informatie/heb-ik-borstkanker/zelfonderzoek-bij-borstkanker